Wel horen maar (nog) niet voelen…


Ken je dat, dat iemand je een compliment geeft en je het eigenlijk meteen terug geeft of kleiner maakt?

 

Je hoort het wel maar durf en kun je het ook te voelen?

 

Toen ik nog als leerkracht werkte organiseerde ik een paar keer in de week een complimenten douche met de kinderen in mijn groep.

 

Ieder kind kwam aan de beurt om zich dan even helemaal onder te laten dompelen onder de complimenten van anderen.

 

Ze mochten als ze dat wilde boven op een tafel gaan staan, waarna ze van ieder kind uit de groep een passend compliment kregen wat niet over uiterlijke kenmerken ging. En voor de kinderen die dat nog moeilijk vonden om zelf te bedenken, stond er een bak vol met kaartjes met complimenten waaruit ze konden kiezen wat ze passend vonden voor die ander.

 

In de periode dat ik, inmiddels alweer jaren geleden, een paar jaar in Amerika heb gewoond met mijn jonge gezin, viel me op hoe zelfs mijn zoontje van 6 jaar daar op de elementary school al leerde om na het ontvangen van een compliment, dank je wel te zeggen. 

 

Die gewoonte nam ik mee naar Nederland voor mezelf als ik complimenten kreeg en.... ik oefende dat ook met de kinderen in mijn groep o.a. tijdens zo'n complimenten douche, nadat ze een compliment kregen. 

 

In het begin was dat altijd nog wat onwennig maar prachtig om te zien hoe dat vertrouwen als vanzelf ging groeien naarmate ze meer complimenten kregen en ze zich veiliger en comfortabeler gingen voelen in deze nieuwe situatie.

 

Het patroon om als eerste een liefdevol compliment af te wijzen veranderde langzaam in het kunnen ontvangen. 

 

Ik gaf ieder kind de tijd en de ruimte om met aandacht dank je wel te zeggen tegen degene die een mooi compliment had gegeven waar ze van gingen stralen.

 

Mooi om aan te leren ,want het is net als wanneer je een fysiek cadeautje uitpakt natuurlijk heel waardevol om te leren om te ontvangen en dankbaar te zijn en dit ook te leren uit te spreken.

 

Het helpt je ook om even de tijd te nemen om een compliment echt binnen te laten komen. Het is een blijk van waardering en liefde. 

 

Maar wat als.... de waardering en de liefde die anderen je geven en de complimenten die anderen  tegen je zeggen niet meer binnenkomen?


Wat als de liefde niet meer binnenkomt?

Wat als je complimenten niet kunt ontvangen?

Of wat als je zelf totaal niet meer voelt dat jij er toe doet?

 

Dan kun je wel leren om dank je wel te zeggen, maar wanneer je het cadeautje wat je krijgt niet echt kunt ontvangen en uitpakken dan kun je er ook niet blij mee zijn want het raakt je niet.

 

Dan  kan het met de beste intentie of met  nog zoveel liefde vanuit  de omgeving gegeven worden ......het komt niet meer binnen.

 

Om waardering en liefde vanuit je omgeving te kunnen blijven ontvangen mag je allereerst jezelf van binnenuit zelfwaardering en zelfliefde blijven geven.


De liefde van de wereld om je heen voelen, beleven en binnen laten komen in je hart lukt alleen maar wanneer je zelf verbonden bent met je eigen hart. 

Die verbinding vraagt voor kinderen, jongeren en ook voor ons als volwassenen iedere dag om aandacht om met ons eigen gevoel in contact te blijven. 

Wanneer dit even niet meer zo goed lukt mogen we onszelf en onze kinderen weer even mee terug nemen naar de basis om te aarden.

 

Uit je hoofd en in je lichaam zakken, zet de deur open om weer meer liefde binnen te laten stromen.

 

Liefde en waardering die je jezelf geeft en liefde en waarderdering die je van anderen mag ontvangen.

 

Alle liefde en waardering begint bij het laten groeien van zelfliefde en zelfwaardering.


Liefs,

 

Helma van Esch / be kind coaching

Groei en leefkracht coach

kind- jongere- ouder - onderwijs

 

 

 

be KIND  to yourself.

Be the one you want to be.

You are one of a kind.